Argentina
Door: Os en Luus
14 Februari 2016 | Argentinië, Buenos Aires
Hola chica's & chico's
Na (niet zo heel) lang wachten is onze reis begonnen! We zijn gestart in de wereldstad Buenos Aires!! Hier hebben we vooral genoten van onze eerste zonnestralen. We hebben veel terrasjes gepakt (als we ze konden vinden), genoten van heerlijk vlees, de stad verkent en een tour gedaan met een lelijke eend om langs alle mooie gebouwen van de stad te gaan.
Na de grote stad waren we toe aan mooie natuur en is onze reis verder gegaan in Patagonie. Dit gebeurde echter pas na lang twijfelen, want het kost een godsvermogen om naar de andere kant van Argentinie te komen. Luus haar ticket van NL naar BA was goedkoper dan een retourtje naar El Calafate. Daarnaast is alles in Patagonie duur, waardoor we bijna een ticket naar huis kunnen boeken, want al onze spaarcenten zitten ongeveer in die 5 dagen. Maaarrr het was het wel waard! We zijn een dag naar Torres del Paine geweest, oftewel Chili!! (We vonden dat we nog niet genoeg landen in 3,5 maand hadden gepropt) Een mooi gebied met blauwe meren, verschillende kleine watervallen en op de achtergrond hele mooie bergen met overal sneeuw op de toppen. Wat een plaatje! De andere dag zijn we naar de Porito Moreno Gletsjer geweest. Een zeer bijzonder stukje natuur op aardeLachebekje met hartvormige ogen. Wauw wat is dat gaaf om te zien. Mega hoge stukken ijs van 700 jaar oud, die aan het einde van de gletsjer met grof kabaal stuk voor stuk afbreken. Niet getreurd, hier heeft de opwarming van de aarde geen invloed, want door een bijzonder natuurverschijnsel is dit de enige gletsjer in de wereld waar net zoveel ijs afbreekt als weer wordt aangemaakt. Hierdoor gaat de gletsjer niet verloren. Nadat we dit spektakel hadden gezien mochten we zelf de gletsjer op! Een paar ijzeren schoenen met noppen moesten ons veilig over het ijs laten gaan. Leek een onmogelijke opgave voor deze twee klunzen maar verrassend genoeg zijn we niet gevallen. Na wat water van de gletsjer te hebben gedronken en een tocht van 1,5 uur over bizar ijs te hebben gemaakt was het weer voorbij, maar wat was het gaaf!
Naast al deze avonturen hebben we de andere dagen genoten in El Calafate zelf. Een soort ski dorpje met een prachtige omgeving. Het moest in Patagonie koud zijn, maar de winterjassen werden al snel ingeruild voor een korte broek en een rood hoofdGezichtje met knipoog.
Na Patagonie zijn we vertrokken naar de iguazu watervallen. Je moet aardig wat afstand afleggen om in Argentinie bij het volgende natuurspektakel te komen, maar dan heb je ook wat! Ook dit is weer een wauw waard! Als eerst zijn we naar de Braziliaanse kant gegaan, want we vonden dat er nog een land aan ons lijstje moest worden toegevoegd en de watervallen moest je vanuit beide landen gezien hebben. We hebben een wandeltocht van 1,5 km gedaan waar je al snel het eerste punt van de watervallen ziet en wat is dat mooi! Wij wisten dat ze indrukwekkend waren, maar bij elk uitkijkpunt werden we opnieuw verrast met het schitterende vallende water. Er leek geen einde aan te komen. Toen we verder liepen kwamen er steeds meer watervallen en meer, meer, meer. De iguazu watervallen zijn 1,5 km lang en aan het einde sta je recht voor de watervallen waar het water een oorverdovend geluid maakt en je zeik en zeik nat wordtLachebekje met hartvormige ogen. Nou maakte dat die dag niet uit want we waren in de tropen beland waar het broeierig was en het stortregende (na 5 sec was je zeiknat) dus nat waren we al!
De dag erna hebben we de watervallen vanuit de Argentijnse kant bekeken. Hier zie je ze weer vanuit een totaal ander oogpunt. Daar zie je de watervallen ook van bovenaf. Wij vonden de Braziliaanse kant het meest indrukwekkend, omdat we er toen recht voor stonden op een paar meter afstand.
Na Iguazu zijn we naar Salta vertrokken. We hadden een 25 uur durende busreis voor de boeg want dat scheelde veel geld met vliegen. Nou kwamen we in de meest luxe bus ooit terecht met grote leren stoelen en de mogelijkheid om films te kijken dus het was helemaal niet vervelend. Ontbijt, lunch en dinner werd voor gezorgd zeiden ze. Gelukkig hadden we zelf eten meegenomen want ontbijt en lunch bestond uit koekjes en het avondeten kregen we 23.00 en was op ze zachts gezegd niet smaakvol.
Eenmaal in Salta aangekomen hebben we voor 4 dagen een auto gehuurd om een kleine roadtrip te maken. Salta is een leuk stadje met veel terrasjes. Echter zijn we er tijdens onze roadtrip achter gekomen dat ieder stadje of dorpje in de buurt van Salta er ongeveer hetzelfde uitzag. In het midden een parkje met daaromheen allemaal terrasjes en een kerkje. Als je dat ziet, weet je dat je in het centrum bent.
Onze eerste bestemming van de road trip was Cachi om dezelfde dag nog door te gaan naar Cafayate. Wij dachten daar wel even heen te rijden, want de wegen zagen er goed uit en de afstand leek niet al te ver. Os schatte in dat het 2 uur zou duren en de man van het autoverhuur bedrijf 3,5. We begrepen de 3,5 uur al snel doordat we hoog de bergen in gingen. Regelmatig stond er ineens een koe, ezel, paard, lama, varken, hond of geit op de weg wat de tocht niet veel makkelijker maakte. Na een tijdje rijden hielden de verharde wegen ook op en ging het over op een weg met allemaal grote stenen en enorme kuilen. We hadden niet een al te sterk autootje en betwijfelde of die überhaupt het einde zou halen met dit soort wegen. Of als we weer eens een enorm gat in de weg hadden gemist, waar we met grof kabaal doorheen gingen. De route leiden ons door vele verschillende landschappen. Het begon met veel verschillende kleuren bergen om daarna op een weg te belanden met duizenden cactussen. Zo vet om te zien. Voor even was er weer een verharde weg en het voelde of we in Texas (denken we) beland waren. Snel ging het weer over in grint tot we bij Cachi waren. Een leuk klein dorpje waar Carnaval werd gevierd. Het leek meer op een soort volksfeest waar volksdansen werden gedaan en iedereen spuit met een soort schuimbussen op elkaar. Tijdje gekeken waarna we onze route hebben vervolgd over alleen maar grintwegen naar Cafayate. Borden doen ze bijna niet aan in Argentinie waardoor we op steeds kleinere wegen zijn beland langs hele kleine dorpjes (we hadden een grote omweg gemaakt). Geweldig om te zien hoe de mensen daar leven. Kleine huisjes met allemaal troep erin. Niemand in Argentinië spreekt Engels dus de weg vragen is lastig maar toch hebben we het regelmatig geprobeerd. Het leuke van de Argentijnen is dat ze heel behulpzaam zijn. Minder is dat Os bv wat in het gebrekkig Spaans vraagt en je standaard een verhaal van een uur in het Spaans terug krijgt en dan kijken ze je verbaast aan als je het niet begrijpt. Uiteindelijk met wat gebaren kwamen we er wel altijd uit, maar bleek achteraf dat het allemaal duizend keer makkelijker had gekund.
Nadat we ondertussen bijna 10 uur verder waren en er nog geen verharde weg in zicht was met een grotere stad in de buurt begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken. Voor het donker wilde we een hostel vinden. Heel erg zorgen maakte we ons ook weer niet want het landschap was weer veranderd naar een soort canyon gebied en we waren de enige in het hele gebied. Als we op de grindwegen 20 auto's zijn tegen gekomen in 6 uur tijd is het veel. Wat een geweldige ervaring was het zeg! Uit het niks ging de weg over in een verharde weg en kwamen we langs het plaatsje San Carlos. We hebben Cafayate niet eens kunnen bereiken, maar voor we de dupe zouden worden van een roofmoord hebben we die hoop maar opgegevenGezichtje met knipoog. We hebben een leuk hostel gevonden bij een schattig gezin om er de dag erna achter te komen dat we maar een klein stukje van Cafayate verwijderd waren. Die dag zijn we door 20 verschillende canyons gereden en via Salta omhoog naar San Salvador de Jujuy. Vandaag waren er verharde wegen wat het toch wel een stuk makkelijker maakte. Al leek de auto het even te begeven in Cafayate. Toch maar snel langs een automonteur gereden, want er was wat gaan lekken. Niet heel gek nadat we over wegen hadden gereden die ongeveer voor een 4 wheel drive zijn. Na wat kleine aanpassingen vertelde hij dat de auto prima in orde was om onze weg te vervolgen. De dag erna zijn we omhoog gereden om de regenboogbergen te zien. Wat een apart stukje natuur. Bergen die wit, groen, paars, oranje, rood en geel zijn. Heel vet om te zien! We waren eerst in een klein dorpje beland waar carnaval werd gevierd. Overal marktkraampjes, de schuimbussen en volksmuziek. Alhoewel zo klonk de muziek voor ons (beetje kermisgepingel). We hadden al snel besloten dat we meer van de carnaval wilden zien en besloten terug te rijden naar SS de JJ. Daar aangekomen is het eng stil in de stad waar je de dag ervoor totaal stil stond met de auto. Door carnaval is er geen enkele plek in een hostel te vinden. Niemand spreekt engels (ook niet in de hostels) dus aan informatie komen is zeer lastig. Uiteindelijk vonden we een vrouw die engels sprak en zij vertelde dat het zo stil is in de stad omdat iedereen naar het noorden is om carnaval te vierenLachebekje met open mond en koud zweet. We waren langs verschillende kleine plaatsjes gereden maar wij wilde perse in de grote stad carnaval vieren waardoor we snel terug zijn gaan rijden. Blijkt het zich allemaal in die kleine plaatsjes af te spelen. Haha we lezen ons nergens voor in en zijn allebei lekker makkelijk waardoor er al genoeg dingen misgelopen zijn. Gelukkig moeten we er allebei wel om lachen. Aangezien er ook geen slaapplek was te vinden, hebben we maar besloten helemaal terug te rijden naar Salta. Hadden we ook de auto nog een dag teveel gehuurd haha stumperds die we zijn.
Nu zijn we onderweg naar Bolivia. Oeh spannend weer een nieuw avontuur. Al met al was Argentinië zeer indrukwekkend! Veel verschillende soorten natuur, veel verschillende soorten klimaat, grote afstanden en zeer vriendelijke en behulpzame mensen (maar niet te verstaan). We vonden het wel duur en in de hostels in Argentinie was het nog lastig mensen te leren kennen, maar dat gaat in Bolivia zeker veranderen, dat weten we zeker!!
Samen hebben we het erg leuk en we hebben veel lol. Het scheelt dat Os de plaatsnamen onthoud (en luus met een paar pogingen niet eens in de buurt komt van de goede naam Aapje met handen voor de ogen) en het navigeren doet, want als Luus dat zou doen zaten we allang op de weg naar Antarctica ipv naar Bolivia. Daarnaast maken we samen een behoorlijke troep. Al is dat voornamelijke Os die vaak 3 bedden en de vloer inneemt met al zijn spullen.
Iets beter inlezen zou onze reis een stuk makkelijker maken, maar ook een stuk minder avontuurlijk. Het zal ons avontuur alleen maar mooier maken, dus we gaan er lekker mee door, haha no worries.
Op naar Bolivia!!
P.S. We hebben zeer veel vragen over foto's gehad, maar het internet is zeer slecht. We proberen zo snel mogelijk foto's te uploaden.
Na (niet zo heel) lang wachten is onze reis begonnen! We zijn gestart in de wereldstad Buenos Aires!! Hier hebben we vooral genoten van onze eerste zonnestralen. We hebben veel terrasjes gepakt (als we ze konden vinden), genoten van heerlijk vlees, de stad verkent en een tour gedaan met een lelijke eend om langs alle mooie gebouwen van de stad te gaan.
Na de grote stad waren we toe aan mooie natuur en is onze reis verder gegaan in Patagonie. Dit gebeurde echter pas na lang twijfelen, want het kost een godsvermogen om naar de andere kant van Argentinie te komen. Luus haar ticket van NL naar BA was goedkoper dan een retourtje naar El Calafate. Daarnaast is alles in Patagonie duur, waardoor we bijna een ticket naar huis kunnen boeken, want al onze spaarcenten zitten ongeveer in die 5 dagen. Maaarrr het was het wel waard! We zijn een dag naar Torres del Paine geweest, oftewel Chili!! (We vonden dat we nog niet genoeg landen in 3,5 maand hadden gepropt) Een mooi gebied met blauwe meren, verschillende kleine watervallen en op de achtergrond hele mooie bergen met overal sneeuw op de toppen. Wat een plaatje! De andere dag zijn we naar de Porito Moreno Gletsjer geweest. Een zeer bijzonder stukje natuur op aardeLachebekje met hartvormige ogen. Wauw wat is dat gaaf om te zien. Mega hoge stukken ijs van 700 jaar oud, die aan het einde van de gletsjer met grof kabaal stuk voor stuk afbreken. Niet getreurd, hier heeft de opwarming van de aarde geen invloed, want door een bijzonder natuurverschijnsel is dit de enige gletsjer in de wereld waar net zoveel ijs afbreekt als weer wordt aangemaakt. Hierdoor gaat de gletsjer niet verloren. Nadat we dit spektakel hadden gezien mochten we zelf de gletsjer op! Een paar ijzeren schoenen met noppen moesten ons veilig over het ijs laten gaan. Leek een onmogelijke opgave voor deze twee klunzen maar verrassend genoeg zijn we niet gevallen. Na wat water van de gletsjer te hebben gedronken en een tocht van 1,5 uur over bizar ijs te hebben gemaakt was het weer voorbij, maar wat was het gaaf!
Naast al deze avonturen hebben we de andere dagen genoten in El Calafate zelf. Een soort ski dorpje met een prachtige omgeving. Het moest in Patagonie koud zijn, maar de winterjassen werden al snel ingeruild voor een korte broek en een rood hoofdGezichtje met knipoog.
Na Patagonie zijn we vertrokken naar de iguazu watervallen. Je moet aardig wat afstand afleggen om in Argentinie bij het volgende natuurspektakel te komen, maar dan heb je ook wat! Ook dit is weer een wauw waard! Als eerst zijn we naar de Braziliaanse kant gegaan, want we vonden dat er nog een land aan ons lijstje moest worden toegevoegd en de watervallen moest je vanuit beide landen gezien hebben. We hebben een wandeltocht van 1,5 km gedaan waar je al snel het eerste punt van de watervallen ziet en wat is dat mooi! Wij wisten dat ze indrukwekkend waren, maar bij elk uitkijkpunt werden we opnieuw verrast met het schitterende vallende water. Er leek geen einde aan te komen. Toen we verder liepen kwamen er steeds meer watervallen en meer, meer, meer. De iguazu watervallen zijn 1,5 km lang en aan het einde sta je recht voor de watervallen waar het water een oorverdovend geluid maakt en je zeik en zeik nat wordtLachebekje met hartvormige ogen. Nou maakte dat die dag niet uit want we waren in de tropen beland waar het broeierig was en het stortregende (na 5 sec was je zeiknat) dus nat waren we al!
De dag erna hebben we de watervallen vanuit de Argentijnse kant bekeken. Hier zie je ze weer vanuit een totaal ander oogpunt. Daar zie je de watervallen ook van bovenaf. Wij vonden de Braziliaanse kant het meest indrukwekkend, omdat we er toen recht voor stonden op een paar meter afstand.
Na Iguazu zijn we naar Salta vertrokken. We hadden een 25 uur durende busreis voor de boeg want dat scheelde veel geld met vliegen. Nou kwamen we in de meest luxe bus ooit terecht met grote leren stoelen en de mogelijkheid om films te kijken dus het was helemaal niet vervelend. Ontbijt, lunch en dinner werd voor gezorgd zeiden ze. Gelukkig hadden we zelf eten meegenomen want ontbijt en lunch bestond uit koekjes en het avondeten kregen we 23.00 en was op ze zachts gezegd niet smaakvol.
Eenmaal in Salta aangekomen hebben we voor 4 dagen een auto gehuurd om een kleine roadtrip te maken. Salta is een leuk stadje met veel terrasjes. Echter zijn we er tijdens onze roadtrip achter gekomen dat ieder stadje of dorpje in de buurt van Salta er ongeveer hetzelfde uitzag. In het midden een parkje met daaromheen allemaal terrasjes en een kerkje. Als je dat ziet, weet je dat je in het centrum bent.
Onze eerste bestemming van de road trip was Cachi om dezelfde dag nog door te gaan naar Cafayate. Wij dachten daar wel even heen te rijden, want de wegen zagen er goed uit en de afstand leek niet al te ver. Os schatte in dat het 2 uur zou duren en de man van het autoverhuur bedrijf 3,5. We begrepen de 3,5 uur al snel doordat we hoog de bergen in gingen. Regelmatig stond er ineens een koe, ezel, paard, lama, varken, hond of geit op de weg wat de tocht niet veel makkelijker maakte. Na een tijdje rijden hielden de verharde wegen ook op en ging het over op een weg met allemaal grote stenen en enorme kuilen. We hadden niet een al te sterk autootje en betwijfelde of die überhaupt het einde zou halen met dit soort wegen. Of als we weer eens een enorm gat in de weg hadden gemist, waar we met grof kabaal doorheen gingen. De route leiden ons door vele verschillende landschappen. Het begon met veel verschillende kleuren bergen om daarna op een weg te belanden met duizenden cactussen. Zo vet om te zien. Voor even was er weer een verharde weg en het voelde of we in Texas (denken we) beland waren. Snel ging het weer over in grint tot we bij Cachi waren. Een leuk klein dorpje waar Carnaval werd gevierd. Het leek meer op een soort volksfeest waar volksdansen werden gedaan en iedereen spuit met een soort schuimbussen op elkaar. Tijdje gekeken waarna we onze route hebben vervolgd over alleen maar grintwegen naar Cafayate. Borden doen ze bijna niet aan in Argentinie waardoor we op steeds kleinere wegen zijn beland langs hele kleine dorpjes (we hadden een grote omweg gemaakt). Geweldig om te zien hoe de mensen daar leven. Kleine huisjes met allemaal troep erin. Niemand in Argentinië spreekt Engels dus de weg vragen is lastig maar toch hebben we het regelmatig geprobeerd. Het leuke van de Argentijnen is dat ze heel behulpzaam zijn. Minder is dat Os bv wat in het gebrekkig Spaans vraagt en je standaard een verhaal van een uur in het Spaans terug krijgt en dan kijken ze je verbaast aan als je het niet begrijpt. Uiteindelijk met wat gebaren kwamen we er wel altijd uit, maar bleek achteraf dat het allemaal duizend keer makkelijker had gekund.
Nadat we ondertussen bijna 10 uur verder waren en er nog geen verharde weg in zicht was met een grotere stad in de buurt begonnen we ons toch wel een beetje zorgen te maken. Voor het donker wilde we een hostel vinden. Heel erg zorgen maakte we ons ook weer niet want het landschap was weer veranderd naar een soort canyon gebied en we waren de enige in het hele gebied. Als we op de grindwegen 20 auto's zijn tegen gekomen in 6 uur tijd is het veel. Wat een geweldige ervaring was het zeg! Uit het niks ging de weg over in een verharde weg en kwamen we langs het plaatsje San Carlos. We hebben Cafayate niet eens kunnen bereiken, maar voor we de dupe zouden worden van een roofmoord hebben we die hoop maar opgegevenGezichtje met knipoog. We hebben een leuk hostel gevonden bij een schattig gezin om er de dag erna achter te komen dat we maar een klein stukje van Cafayate verwijderd waren. Die dag zijn we door 20 verschillende canyons gereden en via Salta omhoog naar San Salvador de Jujuy. Vandaag waren er verharde wegen wat het toch wel een stuk makkelijker maakte. Al leek de auto het even te begeven in Cafayate. Toch maar snel langs een automonteur gereden, want er was wat gaan lekken. Niet heel gek nadat we over wegen hadden gereden die ongeveer voor een 4 wheel drive zijn. Na wat kleine aanpassingen vertelde hij dat de auto prima in orde was om onze weg te vervolgen. De dag erna zijn we omhoog gereden om de regenboogbergen te zien. Wat een apart stukje natuur. Bergen die wit, groen, paars, oranje, rood en geel zijn. Heel vet om te zien! We waren eerst in een klein dorpje beland waar carnaval werd gevierd. Overal marktkraampjes, de schuimbussen en volksmuziek. Alhoewel zo klonk de muziek voor ons (beetje kermisgepingel). We hadden al snel besloten dat we meer van de carnaval wilden zien en besloten terug te rijden naar SS de JJ. Daar aangekomen is het eng stil in de stad waar je de dag ervoor totaal stil stond met de auto. Door carnaval is er geen enkele plek in een hostel te vinden. Niemand spreekt engels (ook niet in de hostels) dus aan informatie komen is zeer lastig. Uiteindelijk vonden we een vrouw die engels sprak en zij vertelde dat het zo stil is in de stad omdat iedereen naar het noorden is om carnaval te vierenLachebekje met open mond en koud zweet. We waren langs verschillende kleine plaatsjes gereden maar wij wilde perse in de grote stad carnaval vieren waardoor we snel terug zijn gaan rijden. Blijkt het zich allemaal in die kleine plaatsjes af te spelen. Haha we lezen ons nergens voor in en zijn allebei lekker makkelijk waardoor er al genoeg dingen misgelopen zijn. Gelukkig moeten we er allebei wel om lachen. Aangezien er ook geen slaapplek was te vinden, hebben we maar besloten helemaal terug te rijden naar Salta. Hadden we ook de auto nog een dag teveel gehuurd haha stumperds die we zijn.
Nu zijn we onderweg naar Bolivia. Oeh spannend weer een nieuw avontuur. Al met al was Argentinië zeer indrukwekkend! Veel verschillende soorten natuur, veel verschillende soorten klimaat, grote afstanden en zeer vriendelijke en behulpzame mensen (maar niet te verstaan). We vonden het wel duur en in de hostels in Argentinie was het nog lastig mensen te leren kennen, maar dat gaat in Bolivia zeker veranderen, dat weten we zeker!!
Samen hebben we het erg leuk en we hebben veel lol. Het scheelt dat Os de plaatsnamen onthoud (en luus met een paar pogingen niet eens in de buurt komt van de goede naam Aapje met handen voor de ogen) en het navigeren doet, want als Luus dat zou doen zaten we allang op de weg naar Antarctica ipv naar Bolivia. Daarnaast maken we samen een behoorlijke troep. Al is dat voornamelijke Os die vaak 3 bedden en de vloer inneemt met al zijn spullen.
Iets beter inlezen zou onze reis een stuk makkelijker maken, maar ook een stuk minder avontuurlijk. Het zal ons avontuur alleen maar mooier maken, dus we gaan er lekker mee door, haha no worries.
Op naar Bolivia!!
P.S. We hebben zeer veel vragen over foto's gehad, maar het internet is zeer slecht. We proberen zo snel mogelijk foto's te uploaden.
-
15 Februari 2016 - 10:27
Sadaf:
Heel gaaf om jullie avonturen ( humor en klunzigheid) te lezen. Veel plezier in Bolvia. Ben benieuwd naar jullie volgend verhaal. Liefs Sadaf -
15 Februari 2016 - 17:56
Cees:
Nou geniet van alle mooie dingen en maak er leuke maar veilige reis. Groeten Anneke en Cees -
15 Februari 2016 - 21:43
Kristel:
Luccie! Wat leuk om te lezen hahah en zo te horen past oscar goed bij jou hahah ik ben benieuwd naar je volgende verslag! Wel spannend hoor allemaal. Ik word er zelf ook zenuwachtig van voor me eigen reis hahah en als je nou een beetje doorrijdt dan komen we elkaar misschien nog tegen haha have fun luccie! X -
19 Februari 2016 - 14:30
Peter Griffin:
hèhèhèhèhèhèhè
What a hilarious story!!!
hèhèhèhèhèhèhè
-
19 Februari 2016 - 14:32
Paul:
@Sadaf, klunzigheid.... Wie bedoel je daarmee? :D:D
De humor wordt wel gemist hier bij het lumc, klunzigheid niet. Alhoewel, dat maakt het wel weer komisch :D -
21 Februari 2016 - 11:17
Ankie Visser:
Prachtig verhaal jongens.
Dat beloofd wat voor de rest.
Liefs Ankie xxxxx -
28 Februari 2016 - 01:10
:
Je kan niet zonder ons he Paultje -
09 Maart 2016 - 13:23
Peter "Paul" Griffin:
Niet zonder, niet zonder, nou niet gaan overdrijven hè :D:D
Maaruh, waar blijft een vervolgverhaal?
Jullie volgers willen graag weer wat leuk (lees: klunzigheids) lezen.
1e weekend mei pokeroptie?
Reageers anders ff op datumprikken, oftewel "Revisar diferentes ff en cita"
Laterzzzz -
12 Maart 2016 - 05:47
:
Speciaal voor jou, zullen we een verslag plaatsen. We hebben beide gereageerd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley